- tortivus
- tortīvus, a, um (torqueo), nachgekeltert, Cato r.r. 23, 4 (u. bei Plin. 14, 130). Colum. 12, 36: vinum ultimae expressionis, quod ὑδατῶδες Graeci vocant, nos abusive tortivum, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 21, 217.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.